Międzynarodowy zespół wolontariuszy InformNapalm w trakcie badania profili społecznościowych rosyjskich terrorystów zdobył świadectwa obecności bojówkarzy na terytorium Nowoazowskiego Parku Wiatrowego oraz przeprowadził monitoring funkcjonowania parków wiatrowych na okupowanych terytoriach Ukrainy.

Od 2008 roku działa w Ukrainie zielona taryfa, zgodnie z którą spółki, generujące prąd z odnawialnych źródeł (słońce, wiatr, energia wody, paliwo z odpadów), mają wielokrotnie większe zarobki od firm produkujących prąd w tradycyjny sposób (elektrownie cieplne i atomowe). Wsparcie zielonej produkcji jest praktykowane na całym świecie. Dla krajów z rozwiniętą gospodarką są to przede wszystkim strategiczne inwestycje i ochrona środowiska. W Ukrainie zielona taryfa od momentu pojawienia się została wykorzystana do wzbogacania się przez Andrija Klujewa, który instalował baterie słoneczne Active Solar. Po tym, jak na skutek aneksji Krymu Active Solar utracił pozycję lidera, na pierwsze miejsca wyszli operatory stacji wiatrowych.

Jednym z największych holdingów w sektorze energetyki wiatrowej Ukrainy jest spółka z o.o. „Spółka Zarządzająca Parki Wiatrowe Ukrainy” (dalej – Sp. Z. PWU). Do struktury holdingu wschodzą: przedsiębiorstwo produkujące nowoczesne turbiny wiatrowe spółka z o.o. „Fuhrländer Windtechnology Ukraine”, utworzona w Kramatorsku w lipcu 2010 roku i grupa parków wiatrowych, już produkujących energię lub znajdujących się w stanie budowy/projektowania.

Większa część działających elektrowni wiatrowych: parki wiatrowe „Nowoazowski”, „Krasnodoński”, „Łutuhiński” znajdują się na okupowanym terytorium Ługańskiej i Donieckiej obłasti. W 2014 roku te przedsiębiorstwa zmieniły adres rejestracji i, według danych Rejestru Handlowego Ukrainy, są zarejestrowane pod jednym, adresem: 01021 Kijów, Kłowski Uzwiz, 7.

Nie do końca jest jasne, co się dzieje z parkiem wiatrowym „Kerczeński”, ponieważ, według danych ukraińskiego rejestru państwowego, to przedsiębiorstwo jest zarejestrowane w Republice Autonomicznej Krym, rejon Leniński, wieś. Nowonikołajewka, ul. Oktiabrska, 18a. Według rosyjskiego rejestru elektrownie wiatrowe, znajdujące się na okupowanym Krymie, są przerejestrowane w Rosji. Sp. z o.o. „Park Wiatrowy Kerczeński” miała rejestrację w Rosji 28.11.2014 r., dyrektorem przedsiębiorstwa według danych obu rejestrów – ukraińskiego i rosyjskiego – jest Bałła G.E.

W artykule, opublikowanym w Rosyjskiej Gazecie (rg.ru) zaznaczono, że krymskie parki wiatrowe odłączyły się od ukraińskiej spółki-matki. „Zarejestrowaliśmy na Krymie cztery podmioty prawne, – opowiada dyrektor krymskich parków wiatrowych Giennadij Bałła. – Kerczeński Park Wiatrowy już działa. Jeśli chodzi o park „Prysywaszski”, otrzymaliśmy od KrymEnergo możliwości techniczne na podłączenie się do ich elektrowni. W kolejce czekają parki „Sacki” i „Stepowy”.

Zauważmy, że parki wiatrowe „Nowoazowski”, „Krasnodoński”, „Łutuhiński”, „Antracytowski” mają identyczny skład założycielski:

– Spółka z o.o. „Spółka Zarządzająca Parki Wiatrowe Ukrainy”, m. Kramatorsk;

– Spółka z o.o. „Spółka z Zarządzenia Aktywami i Administrowania Funduszami Emerytalnymi Ukrmaszynwest”, m. Kramatorsk;

– DEWOTT HOLDINGS LIMITED, Cypr;

– Spółka Publiczna „Zamknięty Niedywersyfikowany Korporacyjny Fundusz Inwestycyjny Venture M-KAPITAL”, m. Donieck.

Końcowym właścicielem-beneficjentem parków wiatrowych jest Mktrczan Ołeh Artuszewicz, znany w szerokich kołach jako dyrektor generalny i współwłaściciel „Przemysłowego Związku Donbasu”. Końcowym właścicielem-beneficjentem Sp. z o.o. „Spółka Zarządzająca Parki Wiatrowe Ukrainy” jest Błyzniuk Ołena Wołodymyriwna – żona syna eks-gubernatora Donieckiej obłasti i eks-ministra rozwoju regionalnego, budownictwa i gospodarki komunalnej Anatolija Mychajłowycza Błyzniuka. Końcowym właścicielem-beneficjentem części produkcyjnej energetyki wiatrowej holdingu Sp. z o.o. „Fuhrländer Windtechnology Ukraine” jest Maksym Wiktorowycz Jefymow.

W ten sposób, w budownictwo parków wiatrowych zainwestowane są środki finansowe akcjonariuszy Przemysłowego Sojuszu Donbasu, rodziny byłego gubernatora Donieckiej obłasti Anatolija Błyzniuka i Maksyma Jefremowa – deputowanego Bloku Piotra Poroszenki.

Według informacji portalu „Naszi Hroszi”, w 2011 roku Przedsiębiorstwo Państwowe „Energorynok” podpisało umowę ze Spółką z o.o. „Park Wiatrowy Nowoazowski” na dostawę energii elektrycznej.

Jednocześnie w marcu-kwietniu 2015 roku narodowa komisja z regulacji państwowej w dziedzinie energetyki podjęła szereg uchwał, zgodnie z którymi postanowiono nie przelewać środków producentom energii elektrycznej, których sprzęt znajduje się na terytorium niekontrolowanym przez Ukrainę. „Park Wiatrowy Nowoazowski” został wpisany na tę listę. W kwietniu 2015 roku Spółka z o.o. „Park Wiatrowy Nowoazowski” i Elektrownia Wiatrowa „Witroenergoprom” decyzją sądu zostały wyłączone z listy elektrowni, pracujących na niekontrolowanym przez Ukrainę terytorium. Sąd wziął pod uwagę, że aktywa spółek są rozmieszczone na terytorium Rozowskiej Rady Wiejskiej w Donieckiej obłasti (centrum administracyjne – wieś Roza Luksemburg). W listopadzie 2014 r. na mocy decyzji Rządu do niekontrolowanych przez Ukrainę miejscowości w Nowoazowskim rejonie zaliczono tylko wieś Krasnoarmijske, m. Nowoarowsk, wieś Prymorske rejonu Starobeszewskiego. Dowody znajdowania się zakładów produkcyjnych spółek na niekontrolowanym terytorium nie zostały przedstawione w sądzie. 22 lipca 2015 roku sąd podjął decyzję o rekompensacie przez Przedsiębiorstwo Państwowe „Energorynok” 52,73 mln hrywen na korzyść Spółki z o.o. „Park Wiatrowy Nowoazowski”.

Nie będziemy wnikać w legalistyczne szczegóły procesu, jednak ze swojej strony powiemy: chociaż produkcja energii elektrycznej znajduje się na „spornym” terytorium, przedstawiciele rosyjskich wojsk okupacyjnych nie pozostawili parków wiatrowych samych sobie.

Jeżeli wcześniej znajdowaliśmy zwykłe zdjęcia pamiątkowe na tle turbin wiatrowych, teraz zespół InformNapalm znalazł dowody tego, jak wojskowi przestępcy gospodarują na terytorium Nowoazowskiego Parku Wiatrowego – swobodnie wchodzą na wieże turbin wiatrowych, prowadzą obserwacje. Wszystko to udokumentował bojówkarz z Ługańska Artur Szczegłakow (WK: https://vk.com/id322848798 , архив: https://archive.is/ixuhE, https://archive.is/nr4gL).

Wideo: „Nowoazowski Park Wiatrowy: terroryście wydaje się, że jest kosmonautą”

Popatrzmy na pozycje na mapie. Wideo robione było z turbiny wiatrowej typu FL-2500 produkcji „Fuhrländer Windtechnology”. Na dalszym planie można zauważyć morze, po lewej – widok na Sachankę, po prawej obserwujemy turbiny wiatrowe typu USW 56-100.

Dane geolokacyjne nie pozostawiają wątpliwości – wideo jest zrobione z terytorium Nowoazowskiego Parku Wiatrowego.

Co robią bojówkarze na terytorium Elektrowni Wiatrowej? Ochraniają czy prowadzą obserwację pozycji, czy wykorzystują wiatraki jako przykrywkę dla swojego obozu? Na profilu jest jeszcze jedno wideo z obozem polowym, którego pozycji nie udało się ustalić.

Na potwierdzenie naszych słów wywiad lotniczy Patrolowej Służby Milicji Specjalnego Przeznaczenia „Dnipro-1” odkrył skupisko sprzętu w miejscowości Bezymienne. Na zdjęciu wywiadu udokumentowano fortyfikacje obronne u podnóża turbiny wiatrowej z której filmował Artur Szczegłakow.

W ten sposób, bez względu na obecność lub brak miejscowości na liście niekontrolowanych terytoriów, produkcja energii jest prowadzona pod uważną kontrolą przedstawicieli rosyjskich wojsk okupacyjnych. Ile kosztuje taka „ochrona” właścicieli parku wiatrowego?

W przyszłości zespół InformNapalm będzie kontynuował obserwację prac elektrowni wiatrowych nie tylko w rejonie Nowoazowska, lecz także w rejonach Łutuhina, Krasnodonu i Antracytu.

© Materiał przygotowała Victory Krm specjalnie dla InformNapalm.org. Przy wykorzystaniu materiału obowiązkowe jest umieszczenie linku do źródła.

Tłumaczenie: Iaroslava Kravchenko