Dzisiaj ukraińskie zrzeszenie Cyberaliance (do składu wchodzą grupy aktywistów hakerskich FalconsFlame, Cyberhunta, Trinity i RUH8) opublikowało kolejną dawkę danych SurkovLeaks pochodzących z sekretariatu aparatu doradcy prezydenta Federacji Rosyjskiej W. Surkowa.
W zrzucie znajdują się maile zarówno z wcześniejszego okresu (2013-2014) jak i świeże archiwa za lata 2015-2016. Nowy wyciek informacji otrzymał nazwę SurkovLeaks (part 2), dotyczy głównie skrzynki mailowej pochta_mg@mail.ru. Zrzut zawiera 336 wchodzących i 87 wychodzących maili. Objętość zrzutu 340 Mbt (ściągnąć).
Międzynarodowy zespół śledczy InformNapalm dokonał weryfikacji opublikowanych danych i doszedł do wniosku, że listy są oryginalne. W trakcie analizy otrzymanych informacji za pomocą OSINT udało się ustalić konkretnego użytkownika skrzynki – okazał się nim doradca W. Surkowa Marija Michajłowna Winogradowa. Przez wspomnianą skrzynkę przechodziły interesujące a nawet częściowo tajne donosy, listy i raporty, chociaż główna część materiałów ma charakter rutynowy i mało informacyjny.
InformNapalm przygotował krótki przegląd najciekawszych szczegółów, które można znaleźć w zrzucie korespondencji, udostępnionej przez haktywistów.
1.Shopping dla biura. Ustalamy użytkownika skrzynki mailowej
W korespondencji znajdował się list wysłany z poczty w sekretariacie prm_surkova@gov.ru (ten zrzut publikowaliśmy wcześniej). W ten sposób udało się ustalić, że człowiek mający dostęp do skrzynki pochta_mg@mail.ru pochodzi z kręgu Surkowa.
Jeszcze jeden list ze zrzutu daje dodatkowe dane – numer telefonu użytkownika poczty i miejsce biura (Moskwa, Teatralny Proezd, 5). W około 5-10 minutach spaceru od wspomnianego adresu (okolice sklepu „Dieckij Mir”) znajduje się administracja prezydenta Federacji Rosyjskiej. Innym pobliskim obiektem jest drugi gmach Federalnej Służby Bezpieczeństwa Rosji.
Wyszukiwanie numeru telefonu (+79036621519), podanego jako kontaktowy dla zamówienia artykułów biurowych naprowadza nas na dokument o nazwie:
„Urząd Prezydenta Federacji Rosyjskiej do współpracy społeczno-ekonomicznej z państwami członkowskimi Wspólnoty Niepodległych Państw, Republiką Abchazją i Republiką Południową Osterią”. W nim podane są dane kontaktowe, imię i nazwisko oraz biuro pracownika.
Pracownik Aparatu doradcy Prezydenta Rosji Marija Winogradowa najprawdopodobniej pracuje w biurze nr 432.
Ustaliliśmy więc użytkownika, który opracowuje maile dla Władisława Surkowa.
2. Porozumienia Mińskie (#MinskMonitor). Wycofanie ciężkich systemów rakietowych
Na wspomniany adres mailowy dla Władysława Surkowa wysyłano przynajmniej dwukrotnie plany działań dotyczące realizaci punktów Protokołu po konsultacjach trójstronnej grupy kontaktowej. Są to redakcje z 29 i 30 stycznia 2015 r. W obu mieści się punkt o wycofaniu o 14 km ciężkich systemów rakietowych.
Przypominamy, że sam zespół do spraw wykonania Porozumień Mińskich („Mińsk-2”) był uzgodniony na szczycie w Mińsku 11-12 lutego 2015 r., w otwartych źródłach o punkcie poświęconym wycofaniu broni ciężkiej nie ma ani słowa.
Redakcje dokumentów z 29 i 30 stycznia różnią się także w rozszerzonym opisie punktów granicznych, do których powinny być wycofane siły.
Przypominamy, że w październiku 2015 r. BBC, powołując się na raport obserwatorów OBWE, zawiadomiła o posiadaniu przez bojówkarzy nowoczesnego rosyjskiego systemu artylerii rakietowej kalibru 220 mm TOS-1 „Buratino”. Podkreślano, że TOS-1 jest produkowany wyłącznie w Rosji, takie systemy nie były dostarczane Ukrainie wcześniej.
W lutym 2015 r. InformNapalm przedstawił infografikę:
TOP-10 dowodów rosyjskiej agresji na Ukrainę na stronie InformNapalm, w której opisano również TOS-1 „Buratino”, według danych sieci HUMINT.
Oprócz tego, w obu dokumentach mówi się o przekazaniu przez rosyjskie Siły Zbrojne specjalnej komisji monitorującej OBWE artyleryjskich systemów rozpoznania „w celu zapewnienia kontroli i weryfikacji zawieszenia broni”.
3. Kremlowski kurator: „Lista proponowanych do zmiany kierowników ministerstw Ługańskiej Republiki Ludowej”
15 grudnia 2015 r. Władyslawowi Surkowowi wysłano listy oraz CV kandydatów na posady w „Ługańskiej Republice Ludowej”. Świadczy to o fakcie podejmowania decyzji o mianowaniu na posady kierownicze wyłącznie odgórnie przez Kreml.
4. Charków. Próby destabilizacji regionu
Wiele listów w poczcie Surkowa jest poświęconych Charkowowi.
Doniesienia o sytuacji społecznej w Charkowie i możliwości destabilizacji sytuacji są bardzo interesujące.
Na przykład, w notatce z 29 kwietnia 2015 r. pod tytułem „Zespół działań X” mówi się, że większość ludności Charkowskiej obłasti ma opozycyjne nastroje wobec Kijowa, proponowane są warianty zaognienia sytuacji.
Lecz już w czerwcu sytuacja kardynalnie się zmienia, także dzięki pracy Służby Bezpieczeństwa Ukrainy i mądrości mieszkańców Charkowa: trend „Charków, powstań!”, zgodnie z informacjami z notatki, staje się nieaktualny. Agenci Kremla próbują wytłumaczyć swoją nieefektywność, przedstawiając Surkowowi skrzywiony obraz „operacji karnych”.
Zdarzają się kuriozalne sytuacje, kiedy praca rosyjskiej agentury jest urywana. Piszą wtedy skargi do Surkowa.
Aby pogłębić analizę sytuacji w Charkowie polecamy przeczytanie listów wysłanych do biura Surkowa z adresu mailowego maharinskaya@mail.ru.
- Plany federalizacji Ukrainy
W korespondencji znaleziono wiele notatek, listów i nawet kreatywnych „pocztówek” Dienisa Puszylina. Wysyłano dla Surkowa listy deputowanych Ukrainy, występujących z inicjatywami pasującymi do federalizacji, projektami zmian do Konstytucji Ukrainy i wiele innych – wszystko to wymaga dodatkowej analizy.
6. Notatki Witalija Lejbina
Listy redaktora naczelnego magazynu „Russkuj Rieportior” Witalija Lejbina do Władysława Surkowa – zawierają moc rewelacji.
Na przykład, w liście podpisanym „Dla W.J. względnie tajne, są imiona” Lejbin informuje, że w temacie „wielkiej Ukrainy” spotykał się z Igoriem Gużwą (holding „Wiesti”), z którym ma koleżeńskie relacje. „Ma naszą licencję na kijowski „Rieportior”. Obiecaliśmy mu pomoc ze strony europejskich przyjaciół w kwestii wolności słowa na Ukrainie”, – pisze Lejbin.
O życiu „młodych republik” Witalij Lejbin nie powiedział nic nowego dla nas, lecz w przypadku notatki dla Surkowa te fakty nabierają większej wagi. Pisał o szabrowaniu, handlu węglem, wsadzeniu „do lochu” rosyjskich obywateli i konflikcie między Zacharczenką i Chodakowskim. Wspominał o roli Rinata Achmietowa:
„… Mnie również pomagał, kiedy prosiłem o wypuszczenie nielegalnie przetrzymywanych dziennikarzy i inne. A „infa” o związkach z oligarchą może znaleźć się na wszystkich tam, którzy próbowali rządzić i zajmować się gospodarką, jasne dlaczego – cała obłast należała do Rinata. A propos, co dotyczy sieci stacji benzynowych, mówi się, że trwa nowy podział na korzyść Kurczenki, że nawet Z. (Zacharczenko – uwaga redaktora) jest niezadowolony. Kiedy byłem tam, był deficyt benzyny w Doniecku. Ceny są nieco obniżone, lecz i tak są to ceny spekulacyjne, wyższe od ukraińskich, chociaż najprawdopodobniej kupują w Rosji, według rosyjskich cen. Lepiej zwalczać tę spekulacyjną bardachę, niż zachęcać do wewnętrznych kłótni i „kierować” nowym podziałem. Nieźle byłoby naszym dowódcom na miejscu powiedzieć, żeby przestali udawać ważne persony i niedo-oligarchów, chodzić z dziesiątkami ochroniarzy i jeździć drogimi brykami. Niech lepiej nie pokazują swojego prowincjonalnego lansu”, – podsumowuje Lejbin w jednym z listów do Surkowa.
7. Surkow kieruje rynkami produktów naftowych w „republikach”
W poczcie można także znaleźć dowody tego, że Surkow zaczął kierować rynkami produktów naftowych „Donieckiej Republiki Ludowej”, pod jego kontrolą w Rosji jest tworzona filia, kupująca paliwo według cen giełdowych i za pomocą rosyjskiej kolei realizująca rejestrację celną i dostawę paliwa na terytorium Ukrainy do stacji w Donieckiej obłasti (uwaga redaktora – we wrześniu 2016 r. paliły się magazyny paliwa i amunicja we wspomnianym rejonie). Dostawy paliwa są kredytowane przez Rosyjski Narodowy Bank Komercyjny (bank pracuje na Krymie, na niego nałożone są sankcje), Czyli stworzono schemat działalności finansowo-ekonomicznej na okupowanych terytoriach, w który wmieszane są rosyjska filia „Republikańskiej spółki paliwa”, Koleje Rosyjskie i bank RNBK.
Możliwe, że rynek produktów naftowych staje się jednym z powodów likwidacji watażków formacji ŁRL/DRL, którzy grożą „tajnym USB Driomowa” lub wykazują nieposłuszeństwo w kwestii kontroli przemytu paliwa, węgla, leków lub środków odurzających.
Przypominamy, że wcześniej 25 października ukraińscy haktywiści opublikowali zrzut skrzynki mailowej Władisława Surkowa prm_surkova@gov.ru o rozmiarze 1 gigabajta. Autentyczność danych była potwierdzona przez ekspertów zespołu InformNapalm. Wiarygodność opublikowanej informacji była uznana przez inne organizacje międzynarodowe – Bellingcat i Atlantic Council. Operacja, która otrzymała nazwę SurkovLeaks wywołała szeroki rozgłos w zagranicznych mediach.
Materiały zostały nam przekazane przez haktywistów ukraińskiego zrzeszenia CyberAlliance na zasadzie wyłączności w celu ich analizy i obróbki. Zespół InformNapalm nie ponosi odpowiedzialności za źródła i pochodzenie danych.
Analizę zrzutu mailowego wykonali Michaił Kuzniecow i Roman Burko specjalnie dla międzynarodowego zespołu śledczego InformNapalm. Przy przedruku lub wykorzystaniu materiału prosimy o obowiązkowe umieszczenie linku do autorów i naszego projektu.
(Creative Commons – Attribution 4.0 International – CC BY 4.0).
Jeżeli wyrażają Państwo chęć otrzymywania zawiadomień o nowych śledztwach InformNapalmu,zapraszamy do subskrypcji na naszym profilu na Facebooku.
Read the latest book “Donbas in Flames. Guide to the Conflict Zone” published by Prometheus Center. This guide will be useful to journalists, researchers, war experts, diplomats and general readers seeking information on the war in Donbas.
