Dzięki rosyjskim regionalnym mediom poznaliśmy imię kolejnego rosyjskiego żołnierza poległego w Syrii. Te informacje pojawiły się na kazańskiej stronie, lecz z nieznanych przyczyn nie zainteresowały federalnych mediów i pozostały lokalną sensacją Republiki Tatarstanu. Kolejnym żołnierzem poległym na wojnie w Syrii jest kapitan artylerii Marat Ahmietszyn, ur. 27.06.1980 r. Na podstawie doniesień medialnych możemy prześledzić szlak bojowy kapitana Ahmietszyna:

– w 2002 roku ukończył studia na kazańskim oddziale Wojskowego Uniwersytetu Artylerii

– w okresie 06.2003-12.2006 był dowódcą roty samobieżnej artylerii haubic 58. armii Północno-Kaukaskiego Okręgu Wojskowego

– 12.2006-07.2009 – pomocnik dowódcy batalionu artylerii 58. armii Północno-Kaukaskiego Okręgu Wojskowego; kilkakrotnie brał udział w działaniach wojennych przeciwko Gruzji

– 07.2009-06.2010 – dowódca baterii artylerii haubic, m. Giumri, Republika Armenia

– 06.2010-12.2015 przeniesiony ze służby wojskowej do rezerwy

– 12.2015-06.2016 – dowódca wywiadu sztabu dywizjonu artylerii haubic Zachodniego Okręgu Wojskowego

Z wywiadu z żoną Guzel Ahmietszyną udało się ustalić szczegóły służby i okoliczności śmierci Ahmietszyna w Syrii:

Marat wyruszył w kwietniu (do Syrii – red.)… Wiedzieliśmy, gdzie jest i bardzo to przeżywaliśmy. Oni mieli zakaz rozmów telefonicznych, lecz po jakimś czasie skontaktował się z nami… „Czy tam jest niebezpiecznie”, – zapytałam. On: „Nie, normalnie”. 1 czerwca rozmawialiśmy z nim po raz ostatni. Miał do mnie zadzwonić 3 czerwca. Nie zadzwonił…

Ze słów żony wynika, że Marat Ahmietszyn zginął 5 czerwca 2016 roku pod Palmyrą.

Uwaga: Ahmietszyn otrzymał Gwiazdę Bohatera o numerze 1062 jeszcze w czerwcu-lipcu 2016 roku, lecz według informacji z Wikipedii na listopad 2016 roku udało się ustalić tylko 1040 bohaterów. Jeszcze ponad dwudziestu póki co nie jest znanych.

23.06.2016 roku Maratowi Ahmietszynowi przyznano tytuł Bohatera Rosji. Zwykle Rosja nie ukrywa imion swoich bohaterów, próbując wykorzystać każdą taką postać w celach propagandowych. Dokumenty o nagrodzeniu trafiają na oficjalną stronę prezydenta Federacji, główne media robią patetyczne reportaże.

Każdy poległy w Syrii bohater był omawiany w mediach:

– zestrzelony pilot Pieszkow  był pierwszym „syryjskim bohaterem”. „Bojową” gwiazdę bohatera dostał dowódca Sił Operacji Specjalnych pułkownik Wadim Bajkułow, którego podwładni uprawiali „dodatkowy wywiad” – ze słów Sztabu Generalnego

– Gwiazda Bohatera nie ominęła również sztabowców – dostał ją dowódca rosyjskiego ugrupowania w Syrii generał-pułkownik Dwornikow

– pilot major Djaczenko otrzymał Gwiazdę Bohatera za czyny w wojnie w Syrii

– starszy lejtnant Sił Operacji Specjalnych Prochorienko otrzymał Gwiazdę Bohatera pośmiertnie za walkę pod Palmyrą

– również pewien nawigator – uczestnik operacji w Syrii otrzymał Gwiazdę Bohatera (możliwe, że była to nagroda nie tylko za syryjską wojnę)

– generał armii Bułhakow otrzymał Gwiazdę Bohatera za zaopatrzenie wojsk w syryjskiej wojnie

– generał armii Gierasimow otrzymał Gwiazdę za udane przeprowadzenie pierwszego etapu wojny w Syrii

– zestrzelony pod Palmyrą pilot Habibulin otrzymał Gwiazdę Bohatera pośmiertnie

– generał-lejtnant Żurawlow otrzymał Gwiazdę Bohatera za dowodzenie ugrupowaniem rosyjskich wojsk w Syrii

Bohaterami zostawali zestrzeleni piloci (4 gwiazdy) lub sztabowcy (4 gwiazdy) albo przedstawiciele Sił Operacji Specjalnych (2 gwiazdy). Ostatnim bohaterem został zabity w Turcji ambasador Rosji Andriej Karłow, jego śmierć również potraktowano jako koszt syryjskiej wojny.

Zaznaczmy, że wszyscy nagrodzeni należeli do rodzajów wojsk oficjalnie walczących w Syrii. Ale w jaki sposób bohaterem został kapitan-artylerzysta pozostaje wielką tajemnicą. Sam fakt otrzymania najwyższego odznaczenia przez przedstawiciela frontowych wojsk lądowych potwierdza udział rosyjskiej armii w lądowych operacjach w Syrii. Jednak fakt ten miał być ukryty przed rosyjskim społeczeństwem, dlatego wśród tak medialnych bohaterów syryjskiej wojny nie widzieliśmy artylerzysty z prowincji. Nie wszyscy bohaterowie Rosji są jednakowo wygodni dla propagandy.

12 września w Prochładnym w Parku Pamięci otworzono memoriał żołnierzy. Na centralnej marmurowej tablicy wyryto 88 nazwisk poległych w kampanii czeczeńskiej oraz 28 nazwisk poległych w Cchinwali. Do tej listy dołączono nazwisko kapitana Marata Achmietszyna oraz zabitego na Krymie gefrajtra Siemiona Syczowa z Primałkinskiego.

Starsza córka Achmietszyna została przyjęta do szkoły kadetów w Moskwie, pozostała dwójka dzieci zostanie przyjęta do Suworowskiej Wojskowej Szkoły Zawodowej. 10 grudnia w Kazańskiej szkole odbył się wieczór pamięci, na którym rodzina i towarzysze broni opowiadali o życiu Achmietszyna.

Przedstawiciele szkoły udostępnili feeryczny film z wieczoru w „najlepszych” tradycjach sowieckich imprez dla dzieci (osoby o słabych nerwach są proszone o odejście od komputera):

Ze słów żony wynika, że Marat Achmietszyn powrócił do służby wojskowej w 2015 roku w jednostce wojskowej w Niżnym Nowogrodzie. Pamiętając o jego doświadczeniu wojskowym możemy przypuścić, że jest to 288. brygada artylerii (JW nr 30683, miejscowość Mulino).

W marcu 2016 roku zespół InformNapalm udokumentował obecność pod Palmyrą 120. oddzielnej brygady artylerii z Jurgi. W 201 roku zauważono również żołnierzy 291. oddzielnej brygady artylerii.

Niektórzy mieli szczęście zostać generałami-bohaterami lub pilotami-bohaterami, których każdy krok jest prezentowany przez propagandowe media. Inaczej mają się sprawy z bohaterem wojny lądowej, której oficjalnie nie ma. Wiadomości o takich czynach nie przekraczają poziomu regionu oraz wieczorów pamięci w szkole.

Materiał został przygotowany na podstawie własnego śledztwa OSINT.

Autorzy Victory Krm i Anton Pavlushko

(CC BY) Materiał został przygotowany specjalnie dla portalu InformNapalm.org. Przy przedruku lub wykorzystaniu prosimy o obowiązkowe umieszczenie aktywnego linku do autorów i naszego projektu.