17 Temmuz 2014

Rusya yanlısı teröristler Malezya Hava Yolları’na ait yolcu uçağını düşürdü. Saldırı sonucu tüm yolcular ve mürettebat olmak üzere toplam 298 kişi hayatını kaybetti. Uçak, Rusya’ya ait olan, ‘Buk’ olarak adlandırılan hava savunma füze sistemi vasıtasıyla düşürülmüştü.

14 Ekim 2014

Mariupol civarlarında bulunan Sartana kasabasında bir cenaze konvoyu, Rusya yanlısı teröristlerin ateş saldırısına saldırısına uğradı. 7 sivil öldü, 17 kişi daha yaralandı.

5 Kasım 2014

Makeyevka kenti tarafında bulunan Rusya yanlısı teröristler, Donetsk şehri 63 Nolu okula ateş açtılar.  Saldırı sonucu 2 genç hayatını kaybetti, 3 kişi yaralandı.

13 Ocak 2015

Rusya yanlısı teröristler, Volnovakha kasabası civarlarında bir yolcu otobüsüne ateş açtı. 4 erkek, 14 yaşındaki genç kız dahil olmak üzere 6 kadın olay yerinde hayatını kaybetti. 18 kişi yaralandı.

21 Ocak 2015

Rusya yanlısı teröristler, Donetsk şehri Bosse Sokağı’ndan geçen yolcu troleybüsüne ateş açtı. 15 kişi öldü, 20 kişi yaralandı. Ateş saldırısı, uygun araca kurulan seyyar mayın harcı vasıtasıyla gerçekleştirildi.

24 Ocak 2015

Rusya yanlısı teröristler, Mariupol şehri Vostoçnıy semtinin TÜMÜNÜN üstüne ateş açtılar.  En az 20 kişi hayatını kaybederken 75 kişi yaralandı.

10 Şubat 2015

Kramatorsk hava pisti üstüne ateş açan Rusya yanlısı teröristlerin füzeleri yine özel konut evlerine isabet etti. 7 sivil hayatını kaybederken 2 çocuk dahil olmak üzere 21 kişi yaralandı.

13 Şubat 2015

Rusya yanlısı teröristler, ‘Uragan’ denen misket bomba silahını kullanarak Artömovsk şehri üstüne ateş açtılar. İlkokulun ikinci sınıfına giden çocuk ile genç kadın hayatını kaybederken kızı ve dört kişi daha yaralandı. Yaralılar arasında yaşları 6 ila 8 arasında değişen 3 çocuk bulunmakta.

22 Şubat 2015

Kharkiv’de Rusya yanlısı teröristler, Maydan olaylarının birinci yıldönümü yürüyüşü sırasında bir saldırı düzenledi. 4 kişi öldü, 9 kişi yaralandı.

6 Mart 2015

BM Güvenlik Konseyi toplantısında ABD Daimi Temsilcisi Samantha Power, Debaltsevo’da bulunan konut evlerinin bodrumlarında, Rus terorist güçlerinin katlettiği 500’den fazla kişinin cesetlerinin bulunduğunu beyan etti.

Böylesi sistematik saldırıların, bir emir üzere yapılıp ciddi bir plana göre gerçekleştiği apaçık ortada. Ortada planın olması, art niyet ile direkt emrin sözkonusu olduğuna işaret etmekte.

Bu nedenle Putin’in komutasındaki Rus terör güçlerinin başlattığı Ukraynalılara yönelik kasıtlı soykırım gündeme geliyor.

İşbu materyallerde, ‘Eho Moskvı’ radyo istasyonunda çıkan ‘Albats. Ruslar Savaş İster Mi?’ isimli programının yayını kullanılmıştır (yayın zamanı: 9 Şubat 2015, 20.07)  Y. Albats’ın P. Felgenhauer ile röportajı, Rusya Federasyonu düzenli birliklerinin gerçek savaşma imkanları hakkında fikir vermekte.

Pavel Felgenhauer, Rus bağımsız savaş gazeteci ve askeri yorumcu. 1951’de Moskova’da doğdu. 1975’te Moskova Devlet Üniversitesi’nden mezun oldu. SSCB Bilimler Akademisi’nde görev aldı. 1987’de Doktora savunmasını yaptı. 1991-1993 yılları arasında ‘Nezavisimaya Gazeta’’nın sakeri yorumculuğunu yaptı. 1993-1999’da ‘Segodnya’ gazetesinin askeri yorumcusu ve yayın heyeti üyesi olarak çalıştı. 1999 yılı itibariyle bağımsız askeri yorumculuğu yapmakta. Yazıları Moscow Times ve Novaya Gazeta’da çıkmakta. Yerli-yabancı matbu ve elektronik basın ile işbirliği sürdürmekte.

Y. Albats

Evet ‘Eho Moskvı’ stüdyomuzda, ‘Novaya Gazeta’nın savaş gazetecisi, askeri yorumcu Sn. Pavel Felgenhauer’i misafir ediyoruz. Hemen ilk sorular geliyor. Angela Merkel ile François Hollande’ın Moskova’ya ziyaret sebepleri hakkında birbirinden farklı bilgiler var. Şimdi ise Merkel ABD’ye gitti. Çarşamba günü de Minsk görüşmeleri gerçekleşecek. Merkel’le Hollande Moskova’ya neden gitti? Merkel’in ABD ziyaretinin sebebi nedir? Yoksa NATO Ukrayna’ya mı giriyor?

P. Felgenhauer

İlkönce şunu belirtmem gerekiyor ki Merkel’in ziyareti önceden planlanmıştı.

Y. Albats

Merkel’le Hollande’ın mı?

P. Felgenhauer

Hayır, Merkel’in Vaşington seyahatinden bahsediyorum.  Bu günlerde yer alan olaylar sonucu bu ziyaret son derece isabetli, son derece aktüel oldu. Çatışmalara tam şimdi son vermek isteklerinin sebebi net. Şimdi tam bir yol ayırımındayız. Bir de çatışmaların tırmanmasının ihtimali oldukça yüksek. Askerler de, asker yorumcuları da bölücü ve militanların saldırıları başarısız bir şekilde boğulduğunu görmekte. Düşmanlarının ağır silah pozisyonlarına hiç bir yerde sahip olamadıkları belli. Katılan asker sayısı farklı olsa bile durum Verdun’u andırıyor.

Sadece piyade hendeklerini işgal ettiğiniz zaman topçu pozisyonlarının daha oralara ulaşması gerekiyor. Topçu pozisyonları yerinde kaldıkça üstünüze açtığı ateş hep devam eder. Oralarda ifa edilen savaş taktikleri Birinci Dünya Savaşı’na benziyor. Hava kuvvetleri yok. Topçu, piyade, tankları var. Silah olarak tank Birinci Dünya Savaşı’nda ortaya çıkmıştı. Bu şekilde savaşan elle tutulur bir sonuca ulaşamaz. Hiç bir yerde cephe hattını kıramadılar. Şimdi ise ateşkes ya da operasyonel duraklamayı sağlamak adına müzakerelere başlamak gerekiyor. Şu an cephenin ön pozisyonlarında bizim düzenli birliklerimiz neredeyse yok.

Y. Albats

‘Bizim’ derken kastettiğiniz…

P. Felgenhauer

Rus düzenli birliklerini kastediyorum.

Y. Albats

Rus düzenli birliklerinin orada savaştığına dair herhangi kanıt var mı elinizde?

P. Felgenhauer

Onlar geçmişte de savaştı. Ağustos sonunda büyük bir saldırı operasyonu gerçekleşti.

Y. Albats

İlovaysk cephe kazanı.

P. Felgenhauer

Sadece İlovaysk cephe kazanı değil, tüm Güney grubu param parça oldu. Savaşın bitimiyle o kendini durduk yere ilan eden cumhuriyetlerin düşüşüne de on gün falan kalıyordu. Bunu Strelkov-Girkin daha önce izah etmişti.

Şimdi ise bizim düzenli birliklerimiz daha çok lojistik desteği sağlamakta. Topçu sistemler, uçaksavarlar hazır bekliyor. Önden gönderilenlerin tüm operasyon imkanları tükendi artık. Şimdi ya operasyonel duraklama, ya da tam tersine büyük bir tırmanma gerekiyor.

Olayların ciddi tırmanması, 20-30 bin kadar düzenli birliklerin ülkeye girmesi anlamına geliyor. Hava saldırıları ise Karpatlara kadar ulaşacak. Polonya sınırına kadar yani. Bunu başka türlü gerçekleştirmenin hiç bir anlamı yok. Bu bir akeri mantık. Putin’in de bunu yapmak istemediğinden neredeyse eminim.

Yani şu an bir nevi barış, ya da saldırılara operasyonel olarak bir aranın verilmesi neredeyse kaçınılmaz. Bu meseleyi siyasi yöntemleri kullanarak tüm çözme çabaları ise Moskova ve Avrupa’nın istediklerini elde etme amaçlıdır. Bir ateşkes şimdilik herkesi idare ederdi. Olayların tırmanmasını istemeyen Avrupalılar, böylesi bir gelişmeyi ziyaretleriyle engellemiş oldular.

Bir şey daha açıklamak isterdim. Ocağın ortasında başlayan saldırının hazırlıkları 2-3 ay sürdü. Çünkü bu tarz hazırlıklar bu kadar vakit alıyor. Ciddi bir askeri hücmün fiziki realiteleri bunlar.

Bunun haricinde bir de alışık olduğuklarımızdan tamamen farklı muharebe birliklerini oluşturmak gerekiyordu. Subaylarımızın deyimiyle ‘Somali ordusu’’nun yerine bambaşka birileri gelecekti. Somali’deki düzeni ya da jipleri nasıl kullandıklarını bilenler anlar… Yani bumlar organize olmanın zerresinden dahi yoksun. Haydut sayılabilecek oluşumlar bunlar. Ruslar dahil olmak üzere subayların komutasındaki şok muharebe birliklerinin şekillenmesi gerekiyordu ki bunlar saldırgan mücadelede hareket edebilmeli. Bu zamandan önce, yani yazın, orada bu tip birlikler bulunmamaktaydı. Hazırlanmaları ancak bu kadar sürüyor.

Görünen şu ki 15 Ocak olaylarının hazırlıkları Ukrayna parlamento seçimlerinden başlamıştı. Bu karar teknik ve savaş planından daha ziyade siyasi bir karardı. Ukrayna parlamento seçimleri, Moskova’nın asla kabul edemediği, ‘savaş partisi’ olarak adlandırdığı bir koalisyonunun ortaya çıkmasıyla sonuçlandı. Kremiln, koyu Batı yanlısı grup olarak gördüğü Yatsenyuk ve Turçinov’un, Poroşenko’dan daha çok oy alacağını hiç beklemezdi. Moskova’ya göre bu grubu sürecin dışında bırakmak gerekiyor. Diplomatlarımız bunlara resmi olarak ‘savaş partisi’ der. İşte bütün süreci baltalayan seçim başladı. Dolayısıyla Kasım’dan sonra ne müzakere, ne de yeni anlaşmalar vardı.

Minsk anlaşmaları geçen yılın Kasım ayında ölü sayılırdı zaten. İlkönce tüm siyasi sorunları çözeceği planlanan saldırının teknik hazırlıkları devam ediyordu. Bundan kasıt Moskova’yı bir zerre kadar ilgilendirmeyen Debaltsevo’nun ele geçirilmesi değil. Mariupol bile değildir.  Kimin hangi köyün, ya da hattın kontrolünü sağladığı Kremlin’i hiç ilgilendirmez.  Putin bütün bunların kendisini ilgilendirmediğinden apaçık bahsetti. Siz de ilgi duymamalısınız doğrusu. Hem Kırım, hem de Kiev’in kontrolü Moskova’yı yakından ilgilendirmekte. Zaten tüm Ukrayna’nın kontrolü Moskova’nın planları arasında. Moskova’nın istediği budur. Putin zaten hep onu demiş, şimdi de Batı mevkidaşlarından aynı şeyi talep etmekte. Ateşkesten sonra Kiev ile militanlar arasında müzakereler başlamalı. Yönetim de yasal bir şekilde değiştirilmelidir. Planına göre Ukrayna bir nevi Bosna’ya dönüştürülmeli.

Y. Albats

Yani demek istediğiniz şu ki…

P. Felgenhauer

Kastettiğim bir tür konfedersayon. Parlamentodaki ayıklamalar, yeni seçim… Rusya yanlısı çoğunluk sağlanamazsa da kontrol paketi Rusya’nın elinde olacak. İstedikleri ve planladıkları siyasi çözüm budur. Barış ise… Moldova’ya yapılanların tarzında olacak. Sözkonusu bir konfederasyon olacak, demilitarize de olabilir. Yine de Rus barış güçleri orada bulunacak.

Y. Albats

Yani Rusya’nın Kiev’e kadar koridor açıp Ukrayna başkentini ele geçirmeye hazırlanmadığını söylemek istiyorsunuz.

P. Felgenhauer

İlkönce ekonomik, siyasi, mali ve askeri mekanizmalar uygulanacak.

Y. Albats

Ben doğru mu anladım – Putin’in Ukrayna’yı işgal etme fikri yok mu?

P. Felgenhauer

İşgal için yeterli gücümüz yok. Bunun için en az bir milyon kişiye ihtiyaç duyulacak. Anlayacağınıza Kiev’i ele geçirip kontrol altına almak, Bağdat’ı ele geçirip kontrol altına almaktan tamamen farklı. Ele geçirilmesi ihtimal dahilinde olsa bile kontrolü sağlanamaz. Nüfusu 4 milyon olan şehri kontrol altında tutabilmek için en az 200 bin asker gerekmekte. 300 bin olursa daha iyi olur. Bunlar sokağa çıkma yasağı ile şöyle böyle ayakta kalabilecek işgal yönetimini sürdürebilmek için gerekenlere dair en kaba hesaplar.

Y. Albats

Yani bunun için seferberlik gerekecek.

P. Felgenhauer

Evet, bir de yedekler seferberliği çünkü bu operasyona yetecek düzenli silahlı kuvvetler mevcut değil. Şimdi orada olup bitenler, Ukraynalıları aşağılayıp Kiev’de siyasi bir kriz tetikleme amaçlı hareketlerden kaynaklanmakta. ‘Cyborg’’ları aşağılanmış vaziyette gösterdiler. Debaltsevo cephe kazanını tamamen kapatıp Ukraynalıları tekrar aşağılamak istiyorlardı. Moskova’nın amacı, Kiev’de siyasi krizin meydana gelmesi ve yönetimin değişmesi. Esas stratejik gayeleri budur. Bunları Merkel ve Hollande’ın yardımı ile elde ederse sevinir. Anlamamız gereken şudur ki Moskova’nın esas amacı ne Donbass’ın isimsiz köyleri, ne de göz diktiği Kırım.

Y. Albats

Amerikan silahı Ukrayna’yı kurtarabilecek mi?

P. Felgenhauer

Ukraynalılar, ellerinde olmayan birçok şeye gerçekten de muhtaç. Silahları Sovyet döneminden kalma. Hem 1970ler, hem 1980ler, hem de 1990lara ait olan birşeyler var. Tüm bunların askeri güçlerine yardımı pek dokunmuyor. Bu konuda Rusya’nın çok ciddi avantajı var. Şöyle izah edeyim: Ukrayna ordusu Güney grubunun yenilgisi, İlovaysk’taki o mezarlar, elimizde olan İsrail malı İHA’ların ellerinde olmamasının eseri. 2008 savaşından sonra bizimkiler İHA’sız savaşılamayacağını anladılar. Neden mi? Çünkü Gürcistan artık bunları kullanıyordu. Generallerimizin anlattığına göre İHA’lar tam tepelerindeyken onlar hiç bir şey yapamamış. Gürcüler, Rusların ne yapmak istediğini apaçık gördü. Rusların İnguri’den geçmeye hazırlandığını görünce Tiflis’e doğru geri çekilmeye başladılar. Planladığımız gibi ülkenin Batı kısmında Gürcü ordusunu ele geçiremedik. Bundan sonra ilk işimiz İHA’ları satın almak oldu. Forpost markalı İHA’ların bir kısmının üretimine burada da başladık. İsrail’den lisans alıp montajını burada gerçekleştiriyoruz.  Ukraynalıların elinde ise bundan hiç yok. Bizimkilerin ne yaptığını bilmiyor, İHA’sız ateşini ayarlayamıyorlar. Sözün kısası İHA’lara çok ihtiyaçları var. Yine de bunlar sofistike olan Amerikan malı değil, İsrail İHA’ları olmalı. İsrail ise bunları Ukrayna’ya satmayacak çünkü ona karşı pek iyi duygular beslemiyor. Rusya’yla da kavga etmek asla istemez. Yine de Ukraynalılara İHA lazım.

Ulaştırma, haberleşme ve yönetimden bahsetmek isterdim. 17 Ocakta Ukraynalılar Donetsk havaalanının civarlarında bir kontratağa hazırlanırken başaramadılar çünkü haberleşme sistemlerinin devre dışı olmasından dolayı birliklerinin yönetimini sağlayamadılar.  İşte bunlar Ukrayna tarafının bir numaralı ihtiyacı. Bunlar öldürücü silah değil bile. En önemlisi bilgi toplama ve onalrı askerlerine ulaştırmada kullanılan cihazlar.

Yine de en çok ihtiyaç duyulan GPS nişan sistemleri değil bile. En önemlisi, nereye ateş ettiğini anlamak. Çoklu roketatarlar geniş alanları kaplar fakat düşmanın nerede olduğuna dair bilgilerin olması şart. Büyük bir ihtimalle Amerikalılar bunları çoktan hazırlamış. Onlar bir şey çöpe atmadan herşeyi depolarına gönderiyor. Kendilerinin ihtiyaçları kalmasa da bunlar hala kullanılabilir.

Keskin nişancı tüfekleri son derece gereken silahlar. Konusu açılmışken Javelin’lerden bahsediyorlar fakat bu fikrin başarıyla sonuçlanıp sonuçlanmayacağını bilmiyorum. Bunlar çok pahalı çünkü gerçekten son derece kaliteli. Tanksavar silahlarına gelelim. Tanesi 150’dan satılıyor çünkü fırlat-unut şeklinde çalışıyor. Amerikan tarafının ne kadarını hediye edebildiğini tahmin etmek zor. Yine de bu rakamın mevcut durumu pek değiştirmeyeceğini düşünüyorum. Amerikan ordusunda daha önce kullanılan Carl Gustaf markalı fırlatıcı var. Nişan sistemi yok fakat bizim fırlatıcılarımızdan farklı olarak mermi kovması var. Bizim fırlatıcımız sığınak ya da binanın içinden ateş açmak için kullanılamaz çünkü arkasındaki ateş etraftaki her şeyi yakar. Bunun ise mermi kovması çıktıktan sonra güçlendiricisi uçarken açılır.  Zamanında Amerikalılıar bunu icad ettiler, İsveçliler ise bu maldan bolca satın aldı. Günümüzde kullanılmıyor olsalar da depolarda mevcuttur.

Pozisyon savaşı söz konusu olsa Ukrayna ordusuna yapılabilecek yardımdan bahsedilebilirdi. Ordu hareket halindeyken Batı silah ve kalibrelere geçişi sağlanamaz. Lojistik bakımından tam bir kabus başlamak üzere. Bizim elimizde olan 122 mm’lik kalibreler Batı’da hiç yok.  Bizimkisi 152 mm., altı inç, onlarınki ise 155.

İsrail’in Lübnan’la savaşırken kullandığı GPS nişan sistemi çok etkili. Yine de Batı havantoplarına göre üretilmişti. Orada kullanılan cephane tamamen farklı. Ordu muharebenin tam içindeyken, ateşkes sağlanmadan farklı silahlara geçişi gerçekleştirmeniz neredeyse imkansız. Parça parça temini sağlanabilir ama. Sanırım ki tüm gerekli depo denetlemelerini gerçekleştiren Pentagon ve diğer misyonlar, Ukraynalıların nelere ihtiyaç duyduğunu, kendi ellerinde ne kaldığını tespit edip nelerin verilebileceği, nelerin ise verilmeyeceğine dair kararını çoktan verdi.

Y. Albats

Yine de Başkan Obama Ukrayna’ya silah vemreye sıcak bakmıyor.

P. Felgenhauer

Çok büyük kısmı muharebe silahı değil ki. İstihbarat amaçlı İHA’ya öldürücü silah diyemeyiz. Ukrayna güçleri bunları kullanmayı öğrenirse olay akışı ciddi bir şekilde değişebilir. Bu yüzden Amerikan eski silah depolarından çıksa bile silahların daha elle tutulur miktarda (bu bağlamda yıllık 100 milyon ila 1 milyar arasında farklı rakamlar söyleniyor) temin edilmesi Ukrayna ordusunun savaşma imkanlarını ciddi bir şekilde genişletecek.

Tabii ki önünüzde çok uzun bir yol var. Askerler eğitilecek, birliklerinde farklı değişiklikler yaşanabilir. Şu an on tane kadar muhtelif kuruluş var: alan taburları, diğer taburlar, ulusal muhafızlar, sınır koruma kuvvetleri, İçişleri, silahlı kuvvetler.   Genelkurmay, sadece silahlı kuvvetlere komuta verebilir. Ukraynalıların içinde olduğu haller tam bir kabus. Diğer yandan ise böylesi durumlar her zaman başarılı değil. Söylemek istediğim şu ki Amerikan silahlar, alandaki durumu ciddi derecede değiştirebilir. Bir zamanlar Afganistan’da Stinger’lerin ortaya çıkması ile Rus hava kuvvetlerine yapılan tehdit muharebe manzarasını tamamen değiştirdi. Sonuç olarak SSCB Afganistan’dan çekildi. Sonra da dağıldı.