У ліпені 2014 года, праз 8 гадоў пасля загадкавага атручвання былога работніка расейскіх спецслужбаў Аляксандра Літвіненка, Вялікабрытанія, нягледзячы на рызык пагаршэння адносін з Расеяй, пачала грамадскае расследаванне абставінаў яго смерці. Падчас гэтага расследавання ўсплылі дзіўныя факты.

Гатэль «Міленіум» у Лондане, у якім, як сцвярджаюць крыніцы,
у 2006 годзе быў атручаны гарбатай з палоніем-210 Аляксандр Літвіненка.
Фота: Бэн Стенселл. Крыніца: AFP

Так, удава Аляксандра распавяла прадстаўнікам расследавання аб тым, што яе муж адкрыта абвінавачваў прэзідэнта Расеі Уладзіміра Пуціна ў педафіліі.

Незадоўга да сваёй смерці ў 2006 годзе Літвіненка напісаў артыкул, у якой апісаў эпізод, калі Пуцін падчас экскурсіі па Крамлі пацалаваў у жывот маленькага хлопчыка, падняўшы яго футболку. Гэты момант быў зняты на камеру журналістамі і ў свой час у многіх выклікаў здзіўленне.

Аднак Літвіненка ў сваім артыкуле сцвярджаў, што ў гэтым учынку Пуціна няма нічога дзіўнага, паколькі «Пуцін быў педафілам», і менавіта з-за гэтай абставіны Пуціна не ўзялі ў вонкаваю разведку пасля заканчэння КАІ (Красназнаменнага інстытута ім. Андропава). Кіраўніцтва ў КДБ проста пабаялася браць такога выведніка.

«Адразу ж пасля таго як Пуцін быў прызначаны дырэктарам ФСБ, ён пачаў вышукваць сабраны на яго ў спецслужбах кампрамат і знішчаць яго, тым самым рыхтуючы сябе да будучага прэзідэнцтва. Зразумела, што на пасадзе дырэктара ФСБ асаблівых праблем са знішчэннем кампрамату на самога сябе ён не адчуваў », – пісаў Літвіненка. У выніку гэтай зачысткі, па словах нябожчыка, былі знішчаны відэазапісы, на якіх зафіксавана, як Пуцін «займаецца сэксам з непаўналетнімі хлопчыкамі».

Артыкул  Аляксандра Літвіненка, которы быў напісаны за чатыры месяцы да смерці.

Копія артыкула Літвіненка была прадастаўлена следству па запыце Каралеўскага суда ў Лондане. У ёй падрабязна апісваецца, якую ролю адыграла педафілія ў жыцці і кар’еры Пуціна, і паказана фота, на якім Пуцін прылюдна цалуе ў жывот маленькага хлопчыка.

52-гадовая спадарыня Літвіненка адзначыла: «Артыкул быў напісаны ў 2006 годзе, пасля чаго ўсе ўбачылі, як Пуцін паводзіў сябе, калі ён сустрэў маленькага хлопчыка ў групе турыстаў Крамля. Ён залез яму пад футболку і пацалаваў яго жывот». Адвакат Робін Тэм спытаў жонку Літвіненка: «Ці маеце вы хоць нейкае ўяўленне пра тое, наколькі гэта абвінавачванне дакладна?». На што г-жа Літвіненка адказала: «Не, я не маю ні найменшага падання».

Грамадскаму расследаванні, акрамя абвінавачванняў у педафіліі, трэба будзе вывучыць і многія іншыя заявы, якія Аляксандр Літвіненка паспеў зрабіць да сваёй смерці, а таксама высветліць усе абставіны яго атручвання, у якім сям’я Літвіненка наўпрост вінаваціць Крэмль.

У 2004 годзе, калі ён перайшоў на працу ў                             Літвіненка ў бальніцы пасля атручвання

выведцы Вялікабрытаніі. Фота: Martin                                        2006 годзе. Крыніца: AFP

Hayhow / AFP Крыніца: AFP  

Літвіненка быў не першай і, на жаль, не апошняй ахвярай пуцінскага рэжыму. У гэтым меркаванні сыходзяцца не толькі сваякі ахвяр, але і многія міжнародныя эксперты.

Нахабнае забойства Нямцова, якое адбылося у Маскве, з’яўляецца добрым прыкладам таго, што ў Расеі ўжо ніхто не можа адчуваць сябе ў бяспецы, у асаблівасці заўзятыя крытыкі Пуціна. Барыса Нямцова застрэлілі за ўсё ў некалькіх сотнях метраў ад Крамля, прама на мосце, каторы абвешаны камерамі відэаназірання, большасць з якіх былі адключаныя «на час рамонтных прац». Усяго за лічаныя сэкунды забойца паспявае выпусціць у спіну Барыса чатыры кулі – менавіта ў той момант, калі агляд адзінай якая працуе камеры закрывае снегаўборачная машына, немаведама адкуль узялася пры тэмпературы вышэй за нуль і адсутнасці снегу.

Серыя рокавых супадзенняў, навакол забойства Нямцова, нараджае пытанні. Але ці дасць адказы на гэтыя пытанні Следчы камітэт Расеі? Занадта шмат рэзанансных забойстваў на працягу доўгіх гадоў у РФ застаюцца нераскрытымі. Забойства Лісцьева, Паліткоўскай, раптоўная смерць Навадворскай і многіх іншых крытыкаў рэжыму так і засталіся загадкай.

Марына Літвіненка ў сваім інтэрв’ю для радыё БіБіСі, каментуючы забойства Нямцова і сёньняшнюю сітуацыю ў Расеі, сказала: «Гэта іншы метад забойства, але спосаб паказаць, што любы, хто паспрабуе што-небудзь сказаць супраць нас, будзе забіты … За ўсё, што здарылася у Расеі, ляжыць адказнасць на гэтым ўрадзе і пане Пуціне. Ён пабудаваў гэтую краіну, якая стала цэнтрам вялізнага канфлікту паміж Расеяй і Украінай і вялікай праблемай для ўсяго Захаду. І поўную адказнасць за гэта нясе гэты чалавек і яго ўрад».

Марына Літвіненкі, удава былога расійскага работніка спецслужбаў Аляксандра Літвіненкі.
Фота: The Times UK News.

Пра Аляксандра Літвіненка: Аляксандр Вальтэравіч Літвіненка – падпалкоўнік дзяржбяспекі, у 1988-1999 гадах – супрацоўнік КДБ-ФСБ. Адкрыта абвінавачваў Пуціна і расейскую ўладу ў многіх злачынствах, сярод якіх арганізацыя серыі выбухаў шматкватэрных дамоў у Буйнакску, Маскве і Валгадонску ў 1999 годзе, перастрэлка ў парламенце Арменіі ў 1999 годзе, якая забрала жыццё прэм’ер-міністра Вазгена Саргсяна, загад забіць Барыса Беразоўскага, сувязі з Аль-Каідай і многае іншае. У 2000 годзе Літвіненка, пасля ўзбуджэння супраць яго шэрагу крымінальных спраў у Расеі, быў вымушаны бегчы з сям’ёй у Вялікабрытанію. Ён памёр ад прамянёвай хваробы ва ўзросце 43 гадоў у лонданскай універсітэцкай бальніцы University College Hospital праз тры тыдні пасля таго, як выпіў гарбату з радыеактыўным палоніем-210. Палоній меркавана быў падсыпалі ў кубак падчас сустрэчы з двума расейцамі ў лонданскім гатэлі «Міленіум». Галоўнымі падазраванымі ў забойстве лічацца былыя ахоўнікі КДБ Андрэй Лугавы і Дзмітрый Коўтун, але абодва адмаўляюць якое-небудзь дачыненне і знаходзяцца на тэрыторыі Расеі. Сям’я Літвіненка мяркуе, што Аляксандр быў забіты ў лістападзе 2006 года па загадзе Крамля.

InformNapalm. Падчас перадруку інфармацыі актыўная спасылка на крыніцу абавязковая.

Пераклад Катэнка Кацярыны

RU: Пятьдесят оттенков серого (в ходе суда в Лондоне)