Міжнародная валянтэрская супольнасьць InformNapalm працягвае зьбіраць доказы што да фактаў расейскай агрэсыі супроць Украіны, падмацоўваючы інфармацыю як бясспрэчнымі фота- і відэадоказамі, гэтак і іншымі дадзенымі, якія наўпрост ці ўскосна сьведчаць пра ўдзел расейскіх вайскоўцаў у неабвешчанай вайне. Прайшло амаль 2 гады з пачатку расейскай вайсковай авантуры, якая ўзяла старт з захопу Крыма і наступнага распальваньня канфлікту на Данбасе. І калі напачатку свайго «баявога шляху» расейскія вайскоўцы нахабна й з патасам пазавалі на тле ўкраінскіх памежных і дарожных паказьнікаў, з часам знайсьці падобныя фатаздымкі стала больш складана. Але шматлікія акупанты ўсё ж ня могуць вытрываць і выхваляюцца баявымі ўзнагародамі, атрыманымі ў мірны час, ну а мы фіксуем гэтыя факты і выказваем свае слушныя здагадкі.

Адным зь яскравых прыкладаў гэтаму ёсьць выяўлены Сяргей Мядзьведзеў – вайсковец кантрактнай службы з 22-й асобнай брыгады спэцыяльнага прызначэньня ГРУ ЗС РФ (в/ч 11659, Растоўская вобласьць), які нібы і не выкладвае кампрамэнтуючыя яго фатаздымкі, але расейскія вайскоўцы па-ранейшаму маюць праблемы з абачлівасьцю.

Першасныя дадзеныя: Сяргей Алегавіч Мядзьведзеў (архівы на профіль, фотаальбом, кантакты), 1993 году нараджэньня, родам з хутару Курганны, Арлоўскага раёну, Растоўскае вобласьці. Адукацыя: Данскі пэдагагічны каледж (настаўнік фізкультуры) у 2012 годзе, з 2012 па 2013 г. праходзіў тэрміновую службу ў ЗС РФ. З 2014 году служыць паводле кантракту ў 22-й БрСпН ГРУ. Бацькі Алег Мядзьведзеў і Рыта Бардакова жывуць у х.Курганны, сястра Алена Мядзьведзева, у замустве Сяверчанка, жыве ў Растове на Доне.

InformNapalm звычайна не выдае пэрсанальную інфармацыю пра сваякоў расейскіх вайскоўцаў, але ў гэтым выпадку маем захапленьне і хвальбу маці й сястры С.Мядзьведзева ягонай узнагародаю, якім нават ня важна за што менавіта быў узнагароджаны гэтым баявым мэдалём іхны сын і брат.

Спасылкі на фотаархіў: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8

Узнагароды

У фотаальбоме фігуранта С.Мядзьведзева былі выяўленыя два фота з баявымі ўзнагародамі, выдадзенымі яму асабіста. Характэрна, што мэдалі, выдадзеныя напрыканцы 2014 году і ў сакавіку 2015 году, што адпавядае часу масавага ўзнагароджваньня расейскіх вайскоўцаў у выніку летне-восеньскіх баёў на Данбасе і баёў за Дэбальцава напрыканцы зімы 2015 году.

1. Мэдаль «Суворава» №41799, выдадзеная на падставе ўказу прэзыдэнта РФ У.Пуціна з 25 сьнежня 2014 году.

Заўвага: Дзяржаўная баявая ўзнагарода, заснаваная ў 1994-м годзе. Мэдалём «Суворава» узнагароджваюць вайскоўцаў за адвагу і асабістую мужнасьць, праяўленыя падчас абароны Айчыны і дзяржаўных інтарэсаў РФ у баявых дзеяньнях на сушы, падчас зьдзяйсьненьня баявой варты і баявой службы на манэўрах і вышкалах, падчас зьдзяйсьненьня аховы дзяржаўнай мяжы РФ.

2. Мэдаль “За баявыя адзнакі” №5033, выдадзеная на падставе загаду міністра абароны РФ 3148 з 12 сакавiка 2015 году, з подпісам камандыра в/ч 11659 (тая ж 22-я АБрСпН) генэрал-маёра Андрэя Хапцяра.

Заўвага: Ведамасны мэдаль уведзены Міністэрствам абароны РФ у 2003 годзе. Мэдалём узнагароджваюцца вайскоўцы Збройных Сілаў Расейскай Фэдэрацыі за адзнаку, адвагу й самаадданасьць, праяўленыя падчас выкананьня задачаў у баявых умовах і падчас  зьдзяйсьненьня спэцыяльных апэрацыяў ва ўмовах, спалучаных з рызыкай для жыцьця; за ўмелыя, ініцыятыўныя і рашучыя дзеяньні, якія спрыялі пасьпяховаму выкананьню баявых задачаў; за пасьпяховае кіраўніцтва дзеяньнямі падначаленых падчас выкананьня баявых задачаў.

Падарожжа ў Паўднёвую Амэрыку

Мяркуючы з фатаздымкаў альбому фігуранта С.Мядзьведзева, напрыканцы сьнежня 2014 – пачатку студзеня 2015 гг., ён разам зь іншымі вайскоўцамі ЗС РФ, быў у Паўднёвай Амэрыцы – на высьпе «свабоды» Кубе і ў Нікарагуа. Цалкам мажліва, візыт меў заахвочвальна-азнаямленчы характар ​​і праходзіў у межах умацаваньня супрацоўніцтва між Расеяй і Нікарагуа, адной зь нешматлікіх дзяржаваў, якія вызналі «незалежнасць» акупаваных Расеяй у 2008 годзе рэгіёнаў Грузыі – Абхазыі і так званай Паўднёвай Асэтыі.

Спасылкі на фотаархіў: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8

Нагадваем, што 22-я брыгада СпН ГРУ неаднойчы фігуравала ў нашых расьледаваньнях ў кантэксьце «растоўска-ўкраінскіх камандыровак». Найбольш рэзанансным эпізодам зь фіксацыяй вайскоўцаў гэтага злучэньня спэцназа ЗС РФ на Данбасе зьяўляецца матар’ял “Ідэнтыфікаваныя вайскоўцы 22-й брыгады СпН ГРУ РФ, якія выконваюць баявую задачу ў Луганску”, у якім тры расейскія выведнікі пазуюць на тле славутасьцяў г.Луганска.

Даведка: 22-я асобная гвардзейская брыгада спэцыяльнага прызначэньня, в/ч 11659 (г.Батайск і п.Сьцяпны, Растоўская вобласьць). Арганізацыйная структура: Упраўленьне брыгады, 1-ы атрад СпН (1-я, 2-я і 3-я роты СпН), 2-і атрад СпН (4-я, 5-я і 6-я роты СпН), 3-ы атрад СпН (7-я, 8-я і 9-я роты СпН), 4-ы атрад СпН (10-я, 11-я і 12-я роты СпН), 5-й навучальны атрад СпН (п.Красная паляна, Краснадарскі край), 6-ы атрад спэцрадыёсувязі (2 роты), школа малодшых спэцыялістаў (1-я і 2-я навучальныя роты, г.Батайск), рота спэцузбраеньняў (улучна з узводам БПЛА), рота матар’яльнага забесьпячэньня, рота тэхнічнага забесьпячэньня, рота аховы і суправаджэньня. Узбраеньне: 25 адз. БТР-80/82, 11 адз. БМП-2, 12 адз. ГАЗ-233014 СТС “Тыгр”, 20 адз. КамАЗ-63968 “Тайфун”.

Матар’ял да публікацыі падрыхтаваны на падставе ўласнага OSINT-расьледаваньня міжнароднай валянтэрскай групай InformNapalm. Аўтар расьледаваньня – Іраклі Камахідзэ.

На беларускую мову пераклаў Дзяніс Івашын.

(CC BY 4.0) Інфармацыя падрыхтаваная адмыслова для сайту InformNapalm.org, падчас поўнага або частковага перадруку й выкарыстаньня матар’ялу наўпроставая спасылка на аўтара і наш праэкт абавязковая.