У другой палове красавіка ў сваім матэрыяле “Расея – спонсар міжнароднага тэрарызму ад Ісламскае дзяржавы да Л(Д)НР” InformNapalm ўжо закранаў ролю Расеі ў спансаванні і каардынацыі дзеянняў баявікоў «Ісламскай дзяржавы» (“ІД”), і міжнароднага тэрарызму. Падзеі ў Украіне непарыўна звязаны са спробай расейскай улады арганізаваць дэстабілізацыю і распаліць як мага больш лакальных войнаў па ўсім свеце. У гэтым кантэксце цікавы матэрыял Сяргея Клімаўскага апублікаваны на сайце “Хвыля”:

Крэмль працягвае рабіць адчайныя намаганні па распальванні новых войнаў па ўсім свеце, і перш за ўсё – на Бліжэйшым Усходзе, спадзеючыся уцягнуць у іх ЗША, каб мець вялікую «свабоду рук» для ўварвання ў Украіну. Перад Вялікаднем іх сцэнар ужо пацярпеў няўдачу.

Заяву міністра абароны ЗША Эштана Картэра, што ЗША не маюць намер прымяняць свае ўзброеныя сілы ў наземных аперацыях супраць “ІД” у Сірыі і Іраку, зробленае ім 10 красавіка, выклікала ў ведамстве Лаврова расчараваньне, якое было дрэнна прыхавана. ЗША захоўваюць ранейшую тактыку: іх авіяцыя наносіць ўдары па баявікам “ІД”, а тэрыторыю зачышчаюць атрады курдаў і Свабоднай Сірыйскай арміі, назва якой СМІ РФ суправаджаюць заўсёды прыстаўкай «так званай».

Ваенная і дыпляматычная рэакцыя Расеі на словы Картэра была неадкладнай. 11 красавіка “ІД” паказальна разбурыла ў Іраку помнік археалогіі асірыйскі горад Німруд і выклалі ў Інтэрнэт відэасправаздачу пра гэта. У той жа дзень у правінцыі Анбар яны пакаралі смерцю 18 іракскіх паліцыянтаў з іх 17 жонкамі і дзецьмі, а 12 красавіка выкралі 120 дзяцей з горада Масула. 12 красавіка з аўтамабілю, які праязджаў ў Трыпалі, было абстра пасоляна пасольства Рэспублікі Карэі ў Лівіі, – забітыя два ахоўнікі і адзін паранены. Праз гадзіну “ІД” ўзяло на сябе адказнасць за гэты бессэнсоўны абстрэл: проста забойства двух лівійскіх паліцэйскіх не выклікала б міжнародны рэзананс, а забойства іх каля амбасады – зусім іншае.

Новая ўспышка тэрактаў “ІД” – прамая рэакцыя на адмову ЗША ад наземных аперацый. “ІД” ўсё больш актыўна лезе прэч са скуры, уладкоўваючы і выкладваючы на ​​агляд крывавыя і эпатажныя тэракты, частка з якіх спачатку была імітацыямі. “ІД” імкнецца пераканаць, што «Ісламская дзяржава» – галоўны забойца ў свеце. “ІД” свядома «выклікае агонь на сябе», каб адвесці яго ад Масквы. Тым самым даючы Крамлю патрэбны яму козыр у інфармацыйнай і дыпламатычнай вайне, каб Лаўроў мог заявіць: вось ёсць яшчэ большыя нягоднікі, чым мы, а таму давайце забудзем пра вайну, якую мы вядзем ва Украіне і ўсім светам навалімся на “ІД”.

10 красавіка раззлаваны МЗС РФ зрабіў сенсацыйную заяву: «Ісламская дзяржава» стварылі ЗША і Захад сваёй падтрымкай паўстання сірыйцаў супраць Башара Асада. Захад, які ваюе з “ІД”, гэта чарговае недарэчнае «адкрыццё» Лаўрова пакуль што лагічна ігнараваў.

Прычына «адкрыцця» – ЗША, Вялікабрытанія, Францыя і Іарданія адмовіліся прыняць прапанову Асада і Крамля зарэгістраваць «Ісламскі дзяржаву» ў ААН як новую тэрарыстычную арганізацыю. Спаслаліся на тое, што “ІД” як тэрарысты даўно зарэгістраваныя, але не як самастойная кантора, а як структура Аль-Каіды і да таго ж “ІД” месяц таму падзялілася на “ІД” ў Іраку і “ІД” ў Сірыі. Дакументы на перарэгістрацыю ў якасці тэрарыстаў абедзве гэтыя “ІД” у сабесе ААН не падавалі, як і першапачатковая «Ісламская дзяржава Ірака і Леванта». Таму Расеі ў перарэгістрацыі “ІД” адмовілі, даўшы зразумець, што тэрарыстаў трэба знішчаць, а не займацца іх перарэгістрацыяй. Заадно нагадалі, што ў верасні 2014 Лаўроў заявіў, што без мандата ад ААН Расея з “ІД” ваяваць не будзе. Таму расейцы з “ІД” і не ваююць, а наадварот – свабодна здымаюць на відэа іх дзеі.

Нататка InformNapalm: Дарэчы карысна будзе нагадаць, што лідэр Аль-Каіды Айман аз-Завахіры, які прыйшоў на змену Усама бен Ладэна ў траўні 2011 года, мае цікавыя старонкі ў сваёй біяграфіі:
1 снежня 1996 года Айман аз-Завахіры па падробленым пашпарце накіраваўся ў Ічкерыю. Ён уяўляўся як лекар Абдуллах Імам Махамед Амін. Пасля ўезду на расейскую тэрыторыю ён і яго таварышы былі арыштаваныя і правялі пяць месяцаў у турме горада Махачкалы ў чаканні суда. Трое арыштаваных выказвалі здзіўленне, ім на дапамогу былі выкліканыя іншыя сябры арганізацыі пекла-Джыхад, якія сталі клапаціцца аб вызваленні іх паплечнікаў – «гандляроў». За арыштантаў заступіўся член парламента, дэпутат Дзяржаўнай Думы РФ, Надзір Хачылаеў. У красавіку 1997 года іх прысудзілі да шасці месяцаў зняволення, і праз месяц яны былі адпушчаныя. Некаторыя крыніцы, аднак, сумняюцца ў няздольнасці расейскага ўладу распазнаць тэрарыстаў.
Падпалкоўнік ФСБ РФ, сааўтар нашумелай кнігі «ФСБ падрывае Расею», Аляксандр Літвіненка і гнаны расейскі прадпрымальнік, палітычны дзеяч, Барыс Беразоўскі сцвярджалі, што ў час свайго наведвання Расеі Айман аз-Завахіры прайшоў паўгадавое навучанне на тэрыторыі Дагестана пад кіраўніцтвам супрацоўнікаў расейскай службы бяспекі.

Маўпства МЗС РФ з перарэгістрацыяй “ІД” пераследвала тры мэты: прыпаднесці Асада як змагара з “ІД”, стварыць глебу для ўводу міралюбцаў з РФ у Сірыю і Ірак, а ў перспектыве – апрабаваць механіку перарэгістрацыі тэрарыстычных «ДНР» і «ЛНР» у «чыстую» фірму «Новароссіі». Але гэтыя дыпламатычныя трукі Крамля праваліліся, як і арганізаваная ім 10 красавіка ў Маскве сустрэча прадстаўнікоў сірыйскай апазіцыі з людзьмі Асада для сумеснай вайны з “ІД”. Апазіцыя выдатна ведае пра сувязь паміж “ІД” і Асадам, а таму такі часовы тактычны саюз так і не ўтварыўся.

Дыпламатычная марнасьць Крамля вакол Сірыі і Іраку выклікана тым, што саюзнікі павольна, але планамерна адціскаюць баявікоў “ІД” і ў перспектыве возьмуць пад кантроль усю тэрыторыю Ірака і Сірыі. Следам за “ІД” хутка ўпадзе і рэжым Асада, так як РФ ужо складана забяспечваць яго зброяй і ваеннымі спецыялістамі, якіх цяпер перакідваюць на Данбас. Крэмль разумее, што гэтую вайну ён прайграе, а варыянт «сыход з Сірыі ў абмен на ўваход у Украіну» не склаўся. Каб адцягнуць паражэнне “ІД” і падняць цану на нафту, Крэмль стварыў у Емене новы ачаг вайны.

Для гэтага актываваў свае старыя сувязі з бюракратыяй і «арабскімі сацыялістамі» з былой Народнай Дэмакратычнай Рэспублікі Емен (Паўднёвы), што злілася ў 1990 г. з Рэспублікай Емен ў адну дзяржаву. Былыя паўднёвыя «сацыялісты», а цяпер лідэры хусітаў і шыітаў, якія засталіся пасля 1990 без пасадаў, так даставалі бандыцкімі набегамі і кантрабандай Саудаўскую Аравію, што тая за 10 гадоў да 2013 пабудавала ад іх абарончую сцяну доўгай 1800 км. Даўжэй толькі Кітайская сцяна. Крэмль пра гэта забыўся, і пралічыўся. Выпускаючы «джыну вайны» ў Емене ў надзеі прывабіць туды ЗША, атрымаў у адказ «арабскі НАТА» на чале з рашуча наладжанай Саудаўскай Аравіяй, авіяцыя якой 11 красавіка не дазволіла «гуманітарным» самалётам РФ яшчэ раз сесці ў Емене.

Колькасная і ваенна-тэхнічная перавага ў «арабскі НАТА» – 150 тыс. салдат і каля 100 самалётаў. «Паўднёўцы» Йемена ў 1994 г. падобны путч ўжо ладзілі, але хутка прайгралі еменскім «жыхарам поўначы». Зараз шанцы «паўднёўцаў» не вышэй, так як іх палітычная праграма спісана з «Пачуйце Данбас»: больш месцаў ва ўрадзе, чым яны атрымалі пасля рэвалюцыі 2011 года, права вета па шэрагу пытанняў і больш грошай з бюджэту родаў і кланам Поўдня. Каб павялічыць сваю падтрымку, хусіты спрабуюць распаліць рэлігійную вайну паміж сунітамі і шыітамі, што складаюць адпаведна 60 % і 40 % насельніцтва Йемена. У гэтым яны знаходзяць падтрымку ў Ірана і Расеі, СМІ якой цяпер падаюць падзеі ў Емене як геапалітычную вайну шыіцкага Ірана і суніцкіх Саудаўскай Аравіі.

Але без зброі «паўднёўцам» гэтую вайну не выйграць, а таму «Пуцін» 13 красавіка выдаў ўказ, які дазваляе транзіт праз Іран у іншыя краіны зенітна-ракетных комплексаў С-300, не чакаючы канчатковага зняцця забароны на пастаўкі зброі Ірану. Гэта як раз тое, што трэба «паўднёўцам» супраць авіяцыі. Пастаўкі пойдуць у суседні Аман, які не ўвайшоў у «арабскую НАТА», каб пазбегнуць набегаў хусітов і зарабіць на транзіце зброі.

Расея імкнецца «забіць шмат зайцоў»: сутыкнуць шыітаў з сунітамі, арабаў з персамі, ўцягнуць ЗША ў вайну ў Емене, падняць цэны на нафту і зарабіць на продажы зброі.

Так што першамайскае «прывітанне» грэцкай СІРЫЗЫ камуністам Еўропы і іншым «левым», якія патрабуюць зняцця санкцый з Расіі. «Левым» пляваць, што Крэмль развязаў войны і забівае людзей ва Украіне, Сірыі, Іраку і Емене. «Левыя» хочуць прадаваць у Расею абсталяванне і апельсіны, а таксама шчасьціць у Грэцыі і Італіі расійскіх турыстаў, якія разкідваюць грошы, а грошы, як вядома, не пахнуць. У гэтым «левыя» адзіныя з капіталістамі, з той толькі розніцай, што іх паслугі абыходзяцца імперыялістам з Крамля танней, так як «левыя» намінальна буянствуюць з перакананняў, а не за грошы.

Але ЗША і НАТА, на прыкрасць Крамля, ухілілася ад уводу сваіх войскаў у Сірыю, Ірак і Емен, каб не даць падставы раздуць антыамерыканскую і антыяўрэйскую істэрыю. Па гэтай жа прычыне ЗША год ўстрымліваюцца ад ваеннай дапамогі Украіне, нягледзячы на ​​запэўніванні прапагандыстаў і першых асоб Крамля, што легіёны НАТА ўжо ваююць на Данбасе.

Але самае жудаснае для кіраўніцтва РФ: ЗША і НАТА сыходзяць з Афганістана, пад пераможныя воклікі выкрывальнікаў амерыканскага імперыялізму. Праўда, у самой Расеі гэтыя воклікі хутка зніклі, так як высветлілася, што НАТА апошнія 10 гадоў надзейна абараняў Расею і без яго дрэнна. Па гэтай прычыне ў сакавіку Мікалай Бардзюжы, генеральны сакратар АДКБ – расейскі варыянт НАТА, лётаў у Душанбэ супакойваць ўрад Таджыкістана: у выпадку неабходнасці воску АДКБ (Расеі) на працягу трох дзён могуць прыбыць у гэтую краіну.

«У выпадку неабходнасці» – гэта ўваход афганскіх таджыкаў ў Таджыкістан. АДКБ – гэта Арменія, Беларусь, Казахстан, Кіргізстан, Расея і Таджыкістан. Ці не складана зразумець, што «ўвойдуць за тры дні» не армяне, а армія РФ, і называцца гэта будзе «Добры дзень, Афган-2» або расплата за маразм крамлёўскіх старцаў 1979. Свой афганскі доўг Расея яшчэ не аплаціла і ніколі не імкнулася аплаціць. Калі грэкі час ад часу заяўляюць ФРГ, што атрымалі малую кампенсацыю за гітлераўскую акупацыю, то афганцы мае значна больш падстаў выставіць рахунак РФ, афіцыйнай правапераемніцы СССР і любы суд, акрамя Басманнае ў Маскве, прызнае іх пазоў справядлівым.

Да Крамля пачынае даходзіць, што Расеі без НАТА будзе вельмі дрэнна, і 10 красавіка генеральны сакратар Бардзюжу ляцеў у Мінск даведацца ў Лукашэнкі, не пагодзяцца ці беларусы яшчэ раз з’ездзіць у Афганістан, каб РФ выглядала не гэтак адыёзна? Мяркуючы па тым, што Бардзюжы ў Менску «завіс» і яшчэ 13 красавіка пагражаў адтуль НАТА з-за таго, што Украіна стварае сучасную армію, перамовы з Лукашэнкам аб удзеле беларусаў у «міратворчых» войсках АДКБ ва Украіне і Афганістане ідуць складана. Таму, седзячы ў Мінску Бардзюжу бляфуе і заяўляе, што «інтарэс да ўдзелу ў АДКБ» праяўляюць Іран і Кітай. Фактычна Бардзюжу прапаноўвае Ірану і Кітаю падзяліць паміж сабой Афганістан пасля сыходу адтуль НАТА, разумеючы, што сама Расея з афганцамі ўжо не справіцца.

Стратэгія Крамля цяпер – стварэнне новых ачагоў вайны і пошук партнёраў у падзеле свету ў стылі пакта Молатава і Рыбентропа. Сустрэчная стратэгія ў адказ Украіны, ЗША і НАТА – пашырэнне антыкрамлёўскіх кааліцыі і міжнародная ізаляцыя РФ у надзеі, што расейцы такі апамятаюцца і паразумнеюць. Вызваляць Расею звонку ніхто не збіраецца, вызваленне Расеі справа рук саміх расейцаў і ломку стэрэатыпаў яны павінны перажыць самастойна.

(с) Інфармацыя падрыхтавана групай ИнформНапалм, пры перадруку і выкарыстанні матэрыялу спасылка на наш праект абавязковая.

Пераклад Катэнка Кацярыны

RU: Путин использует стратегию разжигания региональных войн