/ Фота прадстаўлена валанцёрам каманды InformNapalm, якія сталі відавочцам падзеі /

Дадзены артыкул быў напісана адным з чытачоў InformNapalm, Сяргеем Рэпіным, для рэсурсу “ОРД” яшчэ ў кастрычніку 2014 года. Але апошнія падзеі, якія развярнуліся ў Закарпацце, паказалі, што ён актуальны і сёння.

Крэмль мае намер пракруціць ва Украіне сірыйскі сцэнарый. Стварыць магутную “трэцюю сілу” з тых хто выступае супраць цяперашняй улады. У Сірыі гэта была арганізацыя “Ісламская дзяржава”. Тут хочуць пракруціць падобнае. Напрыклад, сутыкнуць прыхільнікаў Правага Сектара і Свабоды, прыхільнікаў Добраахвотніцкага батальёна і афіцыйнаых Мінабароны, МУС і СБУ.

З моманту пачатка расейска-ўкраінскай вайны, з першых яе дзён расейскія найміты, спецслужбы і нарэшце рэгулярныя войскі крок за крокам паслядоўна паўтаралі выпрабаваныя ў іншых канфліктах метады і прыёмы.
У Сірыі былі адзначаны выпадкі выкарыстання войскамі рэжыму Асада (якого кансультавалі расейскія афіцэры, што пазапаўнялі практычна ўсе штабы) мірнага насельніцтва ў якасці жывога шчыта. У школах, мячэцях, жылых кварталах абсталёўваліся умацаваныя блок-пасты і агнявыя кропкі. Праз два гады ўсё гэта мы ўбачылі на Данбасе ў выкананні расейскіх наймітаў. Вельмі падобныя былі і метады прапаганды. У Сірыі таксама расейскія СМІ выдавалі злачынствы рэжыму Асада і асабліва баевікоў шабіха – мясцовага аналага банд ДНР-ЛНР – за злачынствы яго апанента. Туды таксама камандзіраваны журналісты расейскіх СМІ, якія скажаюць для знешняга свету падзеі ў гэтай краіне. Многія прыёмы былі спачатку адпрацаваны ў Сірыі і толькі потым іх выкарыстоўвалі ва Украіне.

Але найбольш выдасканаленай стала стварэнне пры дапамозе спецслужбаў Расеі, Сірыі і былых агентаў спецслужбаў Садама Хусэйна, каторых падабралі ФСБ для тэрарыстычнай арганізацыі Ісламскае Дзяржава. Арганізацыя спачатку была створана ў Іраку, але потым частка яе груп перабралася ў Сірыю. Спачатку ІДІШ (так называюць іх у Сірыі) дзейнічалі на баку паўстанцкіх груп. Тэрыторыя, кантралюемая рэжымам Асада, пастаянна памяншалася, ператварыўшыся ў цэлы шэраг адрэзаных адзін ад аднаго вялікіх і малых анклаваў. Сувязь з многімі была магчымая толькі па паветры. Малыя анклавы падалі адзін за адным, вялікія памяншаліся і драбніліся. Рэжым Асада, нягледзячы на ​​патокі зброі, боепрыпасаў, грошай, ваенспецыялістаў і баявікоў з Расеі і Ірана павольна аганізавала.
Але паміж ІД і групамі мясцовых паўстанцаў нарасталі супярэчнасці. Справа ў тым, што баявікі ІД былі пераважна замежнікамі, многія з іх прыехалі ваяваць за мэты чужыя сірыйскаму народу. Да ІД прыбывалі папаўнення з многіх ісламскіх краін. Большасць прыязджалі купіўшыся на прапаганду, якая раптоўна была разгорнута ў велізарных маштабах ў СМІ і сацыяльных сетках. Тут вядучую ролю гулялі “Facebook”, “Одноклассники” і “Вконтакте”. Неўзабаве Фэйсбук заблакаваў старонкі і групы ІД і яны перамясціліся ў расейскія соцсеть – “Одноклассники” і “Вконтакте”.
Нямала замежных добраахвотнікаў, якия прыбылі дапамагаць мясцовым паўстанцам, пераходзіла ў ІД. Гэта былі пераважна тыя, хто трапіўся на рабаваннях, марадзёрствы і незаконных пакараннях смерцю.

У канцы 2013 года паміж ІД і Сірыйскай Вольнай арміяй надышоў разрыў і паміж імі пачаліся баявыя дзеянні. Неўзабаве баявікі ІД атакавалі і іншыя групы паўстанцаў. Фактычна яны перайшлі на бок рэжыму Асада, ваюючы, ў асноўным, супраць ССА, Ісламскага Фронту і Джабхат-ан-Нусра, з асадзітамі ў асноўным «трымалі фронт» абмяжоўваючыся дробнымі сутычкамі. Калі ўспыхвалі разлютаваныя баі войскаў рэжыму Асада і паўстанцаў ІД атакаваў паўстанцаў з тылу і перарэзаў камунікацыі. Менавіта таму павольна раскладаецца рэжым Асада, але існуе і дагэтуль.

Зараз пачалі з’яўляцца трывожныя прыкметы, што нешта падобнае спецслужбы Расеі спрабуюць пракруціць і ва Украіне. Ні для каго не сакрэт, што паміж цяперашнімі ўладамі Украіны і часткай грамадства пачалі нарастаць супярэчнасці. Усім вядомы канфлікт паміж Свабоды і Правага Сектара, кіраўніцтвам МУС і побач грамадскіх арганізацый. Узрос недавер паміж кіраўніцтвам Мінабароны, МУС і прыхільнікамі добраахвотніцкай батальёнаў. Прычыны як суб’ектыўныя, так і аб’ектыўныя. Асабліва яны ўзмацніліся пасля Іллавайска. На гэтых супярэчнасьцях спрабуюць згуляць нашы ворагі з ФСБ і ГРУ РФ. Трывожнымі званкамі сталі інспіраваны з па-за дробны мяцеж тэрміновай службы-ВВ-шнікаў і на наступны дзень супрацьстаяньне ля сцен Вярхоўнай Рады.
Рызыкну спрагназаваць – ФСБ паспрабуе раскалоць ўкраінскае грамадства, нацкаваць адну частку насельніцтва на іншую па сірыйскаму узоры. Небяспека існуе. Асабліва паміж кіраўніцтвам Мінабароны і добраахвотніцкімі батальёнамі. І тыя хто заклікае да паходу байцоў на Кіеў цалкам могуць быць агентамі ФСБ і здраднікамі. Менавіта гэтага хацелі б у Крамлі – прад’явіць свету грамадзянскую вайну ва Украіне, а не ваенную агрэсію Расеі супраць суверэннай дзяржавы.

Што ж рабіць нам? Перш за ўсё праводзіць рэформы і чысціць ўладу, войска, праваахоўныя органы ад карупцыянераў, агентуры замежных спецслужбаў, здраднікаў.
Усе добраахвотніцкія батальёны павінны атрымаць выразны афіцыйны статус. Добраахвотнікі павінны камусьці падпарадкуюцца і хтосьці павінен несці адказнасць за іх дзейнасць, аснашчэнне, ўзбраенне, навучанне і іх удзел у баях. Гэта значыць стаць такімі ж паўнапраўнымі падраздзяленнямі як ВСУ, Нацыянальная Гвардыя.
Не паддавацца на заклікі да штурму Вярхоўнай Рады, Адміністрацыі Прэзідэнта і асабліва на заклікі да ўзброеннага паўстаньня. За імі могуць стаяць спецслужбы суседняй дзяржавы.

Сяргей Рэпін, для “ОРД”, 21.10.2014

PS: Але ўсё вышэйсказанае ніяк не можа ўспрымацца аднабока, улада павінна разумець, што не толькі добраахвотніцкія батальёны павінны праявіць вытрымку і стрыманасць перад усімі хітрасцямі суперніка, але і палітыкі павінны дзейнічаць адкрыта і дэманстраваць імкнення да зменаў. Нельга бясконца адцягваць рэформы або адкладаць пакараньне вінаватых у карупцыі, бандытызме, ваенных злачынствах і г.д. Добры прыклад у плане імкненьня да рэформаў і іх рэалізацыі паказаў Міхаіл Саакашвілі ў Адэсе і падобныя яму людзі павінны з’явіцца на кіруючых пасадах ва ўсіх рэгіёнах Украіны. “Закарпацце мае патрэбу ў пераменах” і гэта не проста лозунг на фоне дымлівых машын, а кіраўніцтва да дзеяньня для ўлады, якая павінна ўлічваць, што украінскі народ ужо ніколі не атрымаецца загнаць у стойла інтарэсаў бізнэс-элітаў. Палітыкам трэба станавіцца патрыётамі і сапраўднымі грамадзянамі сваёй краіны, а не заставацца прыхільнікамі асобных кланаў і сем’яў. Мы ўсе адно вялікая сям’я і інтарэсы украінскага народа павінны стаць першаступенныя.

Раман Бурко ў якасці пасляслоўя.

Пераклад Кацярыны Катэнка